~

Zie hoe het meisje,
gekleed in huid van vijftigers,
de code kiest in cijferschrift,
er zijn geen nieuwe berichten.

Zie hoe ze krimpt,
in schoonheid van de tachtigers,
een onderkin plooit mee
en staart langs grondgerichte

tepels naar daar waar
ooit de streng verbond.
Niet langer meester
over eigen tong hoort ze

de lach van de jongleur
die wenkt en fluit,
de laatste trein vertrekt
uit valse paradijzen.

许

Labi Siffre - Something Inside So Strong

~

Toen kwam de dag,
dat wie nog sliep
in teder luisteren
ontwaakte,

de wakkeren
zagen speurend
om zich heen naar
waar vandaan toch

dat zoetgevooisd gezang,
geen mens verstond
wat werd voorspeld,
maar werd geraakt.

许

~

Krijsend en snerpend snelt de trein
langs zwaailicht dat flitst in nood,
een vrouw stamelt een bang refrein:
'Ik ben al dood, ik ben al dood.'

Vrede huilt om het misverstaan
van de ziel in: 'Thou shalt not kill',
water gaat waar water moet gaan,
dooft ooit vlammen van oorlogswil.

Dan parelen tranen die verzachten,
vliet ware liefde door harten van vlees,
wil ons wekken na oeverloos wachten
om met elk 'skoon selletjie bly te wees.'

Delft, 9 december 2007
许

~

Nazomerse zucht
brengt schuurplekken in de vacht,
warmbloedpaardentraan.

许

Lei Chen ~ 绝笔

~

Ach eendagsvlieg wat
kijk je scheel vanuit een web
door wind bewogen.

许

~

Ze stofzuigen
de straten,
blazen de blaren,
warmen op,
koelen af.

Ze spekken
het casino,
vullen de glazen,
geven uit,
nemen in.

Ze trekken
de lopen,
schieten projectielen
maaien weg
vallen neer.

Hier verdicht
ik mijn woorden
tot slotakkoorden:
mag het minder
boos en van
goed meer?

许

Remember Dominomus

~

Wouter Muller
* 1947 ~ Bandoeng

Uit: Indisch, maar dan anders

Wil iemand weten
waar Indië nog ligt
tussen Duitsland en de duinen
tussen Assen en Maastricht

ze hebben vroeger samen
de Gordel van Smaragd
zachtjes van het moederland
naar het vaderland gebracht
ze hebben ons een huis gebouwd
uit scherven en uit brokken
van wat vroeger is geweest
ze hebben ons een huis gebouwd
en dat hebben wij betrokken
en iedereen is welkom
en het is er zo vaak feest

wil iemand weten.........

ze namen Tandjung Priok mee
en Lombok en Semarang
en Kepoelauan Alor
Madoera en de Javazee
en Bali en Palembang
't werd alles wel wat vager
maar daar wordt het mooier door

wil iemand weten..........

~*~
Nasi Idjo - Aanpassen - Wouter Muller

Bloembidsprinkhaan ~ Hymenopus coronatus

~

Er is een antwoord
op iedere gestelde vraag,

zo doof wordt waarheid niet
verstaan na een sprakeloze nacht
die het ochtendgloren welkom heet,

de onuitgesproken wens
breekt het vaderhart
dat kinderogen kust,

in spiegelschrift droom ik
een rozenknop tot bloei, pluk
sterren uit bevroren vijvers,

scheur een gewaad uit rookgordijnen,
boetseer van lucht een mantelmeeuw,

ooit zal iemand het begrijpen
omdat het zo eenvoudig is,

geven om die ene
in anders zijn, verzacht,
ook zonder woorden.

许

Så Som I Himmelen

~

Kleine jongen en Dikke man

Haal me weg uit deze gruwel,
ik wil niet horen,
ik wil ze niet zien
achter de stuurknuppels
van deze bommenwerpers,
die stem.. snoer hem de..

'Lengte, gewicht en kracht
nauwkeurig geregistreerd,
nee, niet het mooie Kyoto..’,
alsof ze toekomstgericht
al wisten van het verdrag
van schone schijn.

‘Van Tinian met Enola Gay,
vijfhonderd meter bovengronds
zal de gloeiende vuurbal
hen wel op knieën dwingen,
laat ze stikken in de as,
die vuile, gele honden.

We zullen ze treffen
tot in het ongeborene,
wij zullen onze vlag planten
in het land, waar men nimmer
meer de dag vergeten zal
van ónze rijzende zon.

Eén zon? Nee, we maken zonnen,
we droppen ook de vette man,
het is al drie dagen geleden,
we willen wel een nieuwe kick,
ach, Kokura ligt verscholen,
maar kijk daar een baai vol hout..'

'O mijn God, haal me hier weg...'

许

~

Het moet wel zo zijn
dat ik gerend heb,
hoe kom ik anders
op deze top?

Ik zie het lentegroen
in kruinen van
de oude bomen
in het dal,

zij torsen het wit,
dat hier nog witter
rif en rots
verbergt,

ik zet me neer,
drapeer de sneeuw
als bruidskleed
om mijn huid,

er dwarrelt
roze rozenblad
tinkelend
in de wind,

nog trager
dan het licht
hoor ik een stem
die vrede zingt.

许

~

Vannacht de geboorte
van een overleden liefde,

in doeken gehuld, vond het
rust in geteisterde grond,

wakker gekust door de wind
was het plotseling honderd jaar later.

许

Borago ~ komkommerkruid