~
O Oval Office

Zelfs een sinaasappel
werd in jouw hand
een wapen,

je woorden schoten
uit je mond, als kogels
uit een mitrailleur,

mijn postbus was verzegeld
en prikkeldraad lag
om mijn tuin,

ik zag mijn moed
die door de stutten
in mijn klompen zonk.

Margraten, Meerssen
en Maastricht
de helihaven huilde,

Château Sint Gerlach is niet
voor het volk van Keer en Heer,
dat pluloos wankelde aan de Fremme.

Delft, 8 mei 2005
Bewerkt: Rotterdam, 23 december 2015
许

The Great Dictator- Globe Scene

~
Het roven van rust
brengt oude wijze woorden:
'Gij zult niet doden.'

Tijd laat de wijzers vallen
aan eeuwig wachten voorbij.

许

~
Mohandas Karamchand Gandhi
aka Mahãtmã or Bapu
* 2 October 1869 Porbandar ~ India
† 30 January 1948 New Dehli ~ India

Leugen is de moeder van het geweld.
 ~*~

Foto: Lidwien van der Ven

~

De wereld werd een spiegel,
waarin ik jou voorbij
met woorden op mijn lippen:
'Kom leg je neer naast mij,

ik ben zoals je droomde
roestvlek in kaatsend vlak
in vormen van een vlinder
een tweede lijkt een slak.'

Ik neem het broze huisje
met wijsvinger en duim,
de voelhorens verdwijnen,
ik zie belletjes in schuim.

Eén belletje groeit uit tot bel,
weerkaatst in kleur mijn zacht,
je glimlacht in de verte,
wordt dekhengst voor één nacht.

En als een vlieg door stroop
kruip ik in oude boeken,
ik strijk mijn vleugels glad,
ik ga mijn moeder zoeken.

许
Delft 2004

~
In de dichtgevouwen hand
van de wind ligt de dorje,

doodslagers breken vredelievende
vingers van de tocht,

de scepter ligt en spiegelt zicht
op zo-heid voor teerbeminden.

许

~
Mijn land ligt braak en wordt niet meer veroverd,
geen zaaiersvoet betreedt mijn grond,
geen hand woelt door de bovenlagen,
het oogt stoffig in de morgenstond.

Geen struikgewas om plat te branden,
geen as die vruchtbaarheid belooft,
zelfs wormen hebben me verlaten
het witte wief werd bruut onthoofd.

Hoog boven dreigt een regenwolk
en houdt - met duivels leedvermaak -
de druppels vast voor bij de buren,
een ploeg snijdt diep, het werk loopt spaak.

En op mijn huid kleven kristallen,
mijn tong likt zout uit verse wond,
er borrelt wanhoop in mijn longen,
ik kniel verdoofd en kus mijn grond.

Verschrikker zwaait naar vogels in een verte,
zijn lompen wapperen in de wind,
hij haat dit werkeloze wachten,
hoopt op de lach van het blije kind.

En ondergronds liggen de botten
van Izanami en magere Hein
in iets dat lijkt op een omarming,
zij zingen vals van mijn en dijn.

Voeten vluchten over de akker,
salvo weerklinkt in hete lucht,
vocht vloeit in de geschroeide aarde,
verschrikker hapt in het stof en kucht.

Die nacht heb ik mijn land verlaten
en koos de weg van alle vlees,
en op het laagste punt van ebbe,
vond ik mijn eigen vrije wees.

许

~
Met blinddoek voor ogen speurt ze
naar sporen, spoort ze na speuren,
één groot plaats delict,

met weegschaal in handen waagt ze
het wegen, weegt ze het wagen
der beulen en wikt,

met moeras onder voeten laakt ze
de lijken, lijkt ze een laken,
struikelt en stikt.

Het recht is dood,
leve het recht
rechter.

许

 Koepel in  Santa Prassede - Rome

Avril Lavigne ~ Knocking on Heaven's Door

~
Objectiviteit is een illusie,
wij nemen onszelf mee,
waardevrij is net zo
echt als echt echt is.

Zoals zonlicht van
150 miljard meter ver
er acht minuten over doet
om ons hier te bereiken,

zo acht ik het mogelijk
dat deze bol ooit draait
met tevreden mensen
aan het sadisme voorbij.

De zon brandt in 25 dagen
om haar as van gas, je laat
je toch geen kernbommen
voor luchtballonen verkopen?

Boycot ze beide, want
ballonnen* en bommen
zijn uitermate slecht
voor ons milieu.

Delft, 6 juni 2004
Bewerkt: Rotterdam, 1 januari 2018
许

* Hier doelt de dichter op het oplaten van ballonnen. Zij belanden in water en drijven naar de plastic soep in zee. We vinden ze terug in de magen van vogels en vissen en zo verontreinigen wij hen, onze voedselketen en dus onszelf.