Het moet wel zo zijn
dat ik gerend heb,
hoe kom ik anders
op deze top?
Ik zie het lentegroen
in kruinen van
de oude bomen
in het dal,
zij torsen het wit,
dat hier nog witter
rif en rots
verbergt,
ik zet me neer,
drapeer de sneeuw
als bruidskleed
om mijn huid,
er dwarrelt
roze rozenblad
tinkelend
in de wind,
nog trager
dan het licht
hoor ik een stem
die vrede zingt.
许
Geen opmerkingen:
Een reactie posten