~

Je kwam me tegemoet
toen ik de steile brug af vloog,
botste op mijn linkerwang
tuimelde op het rever
van mijn lichte lentejas.

Zespotig vond je weer houvast,
ik vroeg nog of je duizelig was,
maar je was al weer vertrokken.

Delft, 16 april 2007
许

~

Vladimir Vladimirovitsj Nabokov

* 22 april 1899 in Sint-Petersburg
† 2 juli 1977 in Lausanne

Uit: 'Gedichten' vertaald door Anne Stoffel

De Dichter (1918)

Langs zwartgeblakerde gebouwen,
langs graven zonder praal of pracht,
daar dwaal ik - niet wanhopig rouwend,
maar vol van leven, vol van kracht -

zo zorgeloos wat rond; onzichtbaar
wandelt mijn muze aan mijn zij;
ik kijk naar boven, naar het licht daar
en voel me onverklaarbaar blij.

Ik zie de zon haar stralen schenken;
in zoete tranen weet ik al
dat ik geen schepsel ooit wil krenken
en nooit van iemand houden zal.

Een ander lijden en een ander
geluk zijn voor mij weggelegd,
en al wat misdaad is of schande
bevindt zich ergens heel ver weg.

Daar vlamt en bliksemt het, daar wankelt
de wereld, in de brand gezet,
en losgeslagen van zijn anker
verkracht men er de oude wet.

Daar worden volkeren, beneveld,
nu door de waanzin zelf geleid,
- een uitgeholde vrijheid kreeg er
het stempel van proletigheid.

Ik sta apart. Ik bid, ik fluister,
ik jubel. Alles is mij goed,
wanneer ik het heelal beluister
hier binnen, diep in mijn gemoed.

Ik word door vogels meegenomen,
praat met de wind en met de zee
en deel mijn onbedorven dromen
aan de heilige hemel mee.

~*~

Vladimir Nabokov - The Metamorphosis part 1
Vladimir Nabokov - The Metamorphosis part 2

~

Heeeee eeeeee,
eeeeeenzaam.
Wat zeg je?

Eeeeeeen ehhh,
een eeeeeeeee
edel hart tart

niet, nee nooit,
achh, laat maar.

许

Entheogen Meadow ~ Erik Satie - Gnossiennes

~

Zijn het zijn vingers,
die zo teder spelen met
haar saam'gebonden haar,

of is het de pastor,
die spreekt van de
wijnstok en de ranken?

Het bloedrode rood
in het glas in lood
spiegelt me je leven.

Het lichtend geel,
het zacht azuur en ook
het kille blauw van

nee, noem geen woord,
laat me blijven
aan je tafel, oog in oog,

hoe we huilden,
hoe we schuilden,
toen de oorlog kwam.

Meerssen, 24 juli 2007
许

~

How safe is safe
in a world like ours?
We are not sincere.

Forlorn or born in a dynasty,
we know about the Moksong-2
and the Standard Missile-3.

We do need miracles.

Let us work together
and blow love and wisdom
in the hearts and heads of leaders,

so that they will melt the weapons down.
Where love lives, life is safe,
soft as the skin of a newborn lamb.

许

~

De sluiers van de treurwilg
strelen mijn gezicht
nu ik hier lig in vochtig gras.

Ik zoek je naam,
benoem je taal,
de tinteling groeit aan,

een bliksemschicht slaat in,
ik ben geraakt in lagen
die ik nog niet kende.

Ik duw mijn dromer
uit de bocht en krijs:
maak mij niets wijs.

许

Katie Melua - I Cried for you

~

De horizon toont rondom ijs,
ik sta in het midden van een vlakte,
halve hemelbol drukt zwaar als
lood en breekt mijn kracht in zwakte.

Geen baan, geen spoor, geen mens,
geen sein, om eigen as zoek ik verlichting,
de wind kreunt in een wars refrein,
duwt in mijn rug, geeft richting.

Geen wal, geen boom, geen huis,
geen poort, verkleumd ontsnapt een krijs,
over de gladheid strijd ik voort,
speur rond in het grauw van grijs.

Ontmoedigd blijf ik wankel staan,
in mijn handpalm toont zich de tijd
als een bevroren vissentraan,
ik leg me neer en lijd.

许









Losing my religion

~

Wie drinkt uit de bron
van een fata morgana
zal dorstig blijven.

许

~

Amanda Julie Hammar
* 9 augustus 1959 ~ Harare Zimbabwe

a man is dying for a piece of bread

for Adonis Musati, Zimbabwean asylum seeker

a man is lying dead
on a busy street
in carefree cape town
the crumbs of excess
elude him

he is far from home
and alone
an ordinary young man
in want of an ordinary life
or just a piece of bread

and so he eats his own shadow
consumes the last twinkle in his eye
swallows handfuls of poisonous hope

his teeth crack biting the pavement
the world passes by
except those who know
the taste of a shadow
and stop to mourn him

~*~

~

De grijze wolken huilen
op mijn grauwe regenscherm,

eronder drijf ik mee en vraag
de wind waarom het bloed kruipt,

een zwarte vogel tussen tralies
draagt op de rug een witte vee.

Delft, 6 november 2005
许

~

Beklim met mij de treuzeltrap,
waar reuzenratten hun staarten slepen,
het langpootzwijn met lila strepen
zich giechelend in het maanlicht baadt.

Versla met mij de dikbuikdraak,
die slagroom spuugt op brillenglazen,
in tanga danst met bloedblaarbazen
en niets aan toeval overlaat.

En bak met mij het blaaskaakbrood,
dan voeren wij de grijpgraagganzen,
die gakkend in hun dofheid glanzen,
kom vroeger, want het is al laat.

许










Leonardo Da Vinci ~ Fierce dragon

~

Ik wil verdwalen, maar ik ken de weg,
ik wil zoek zijn, maar word niet gemist,
als ik een kind goedenavond zeg,
heb ik me in de naam toch vergist.

Ik dwaal door een wereld zonder begrip,
ik leef in een huis zonder deur,
ik ken geen sleutel, sluit geen knip,
ik woon tussen moeheid en sleur.

Ik ben een straatbloem, door ieder veracht,
ik ben blind, maar zie wel de mens,
huisvrouwen, zakenmannen, meisjes van de nacht,
ik sta los, zonder doel, zonder grens.

Ik loop langs de muren, die ik vaak heb betast,
ik voel de tuinen, de huizen, de heg,
nu zoek ik het kind, dat me altijd verrast,
ik wil verdwalen, maar ik ken de weg.

目 1969

Janis Ian - At Seventeen