zaterdag 28 februari 2009

~

Het blad is vol,
voltooid verleden
gebeiteld in witte lei.

Ik lees de nacht,
om mij heen wiegen eiken
door wortels verbonden.

Het vastberaden
doorwaden van zee en rivier,
partijloos in het midden.

De stadswal zinkt terug
in vestinggracht, waaruit
hij woest was opgeworpen.

Vol is het blad,
verleden voltooid
gebeiteld in witte lei.



I Thing ~ T'ai

vrijdag 27 februari 2009

~

Zacht kringelt rook,
draagt Japanse geur,
vlammen dansen.

Adem in hout,
een enkele fluit,
lotusolie warmt in mijn palm,

nu is er niets dan
huid op huid, gevoelige snaar,
een triangel trilt,

er twinkelt licht,
hartzeer ebt weg in
bloedstroom van gewijde tijd.

Delft, 16 mei 2007


woensdag 25 februari 2009

~

Maanstonde

'Hé, ga je mee?'
zeiden een paar miljoen
baarmoederslijmvliescellen
tegen de eicel,

'We wachten hier
nu al veertien dagen,
ze komen niet meer,
we gaan naar buiten.'

Rotterdam, december 1987

dinsdag 24 februari 2009

~

Auteurs van woordenboeken
hebben er lang op gestudeerd,
het luxe brood dat wordt geëerd,
doet hen naar spelling zoeken.

Weduwe en wezenfonds
deelt waterpannenkoek met vet,
kerkvaders vullen het pakket,
ze mompelen binnensmonds.

Viri selecti is een klucht
en als morfemenpartizaan
werp ik een tussen es in lucht,

zal blootvoets verder gaan,
want wie zal rijpe vrucht
uit dorre monden slaan?

zondag 22 februari 2009

~

Ik heb vannacht de zee gehoord,
de golven zongen zacht,
de tonen brachten samen voort
het lied van de winternacht.

De stem van het water was zo lokkend, oprecht,
mijn geest was onrustig en verdeeld,
de zee had zijn hand op mijn wonden gelegd,
de tijd vervaagde dit beeld.

Het morgenlicht klopt op mijn deur,
ik ben weer droog en koud,
het leven neemt de oude sleur,
ik voel me bang en benauwd.

目 1968








Moody Blues Watching & Waiting

zaterdag 21 februari 2009

~

Michelangelo di Lodovico Buonarroti Simoni

* 6 maart 1475 in Caprese ~ Italië
† 18 februari 1564 in Rome

THE DOOM OF BEAUTY

Choice soul, in whom, as in a glass, we see,
Mirrored in thy pure form and delicate,
What beauties heaven and nature can create,
The paragon of all their works to be!
Fair soul, in whom love, pity, piety,
Have found a home, as from thy outward state
We clearly read, and are so rare and great
That they adorn none other like to thee!
Love takes me captive; beauty binds my soul;
Pity and mercy with their gentle eyes
Wake in my heart a hope that cannot cheat.
What law, what destiny, what fell control,
What cruelty, or late or soon, denies
That death should spare perfection so complete?

~*~

Translation : John Addington Symonds (1840-1893)

dinsdag 17 februari 2009

~

古琴 *

De Qinbouwer buigt
naar vogelen van voorspoed
op dryandra tocht,

heft het hart naar God
om hout te mogen weken
in bronzuiver vocht.

Eerbiedig telt zij
tweeënzeventig dagen,
vindt rust in de nacht,

droomt van glissandi
bij het schuren en schaven
zorgvuldig en zacht.

Blank glanst de klankkast,
parelmoer in patronen
van oeroude kunst.

Dan spint zij zijde,
knielt dankbaar ter aarde
om leven als gunst.

* Qin ~ Seven-stringed zither ~ Father of Chinese Music

Delft, 26 april 2007


The Qin builder bows
to birds of prosperity
on dryanda course,

lifts heart to God
for leave to soak timber
in well-pure fluid.

Respectful she counts
two and seventy days,
finds rest in the night,

dreams on glissandi
polishing and planeing
carefully, softly.

Clean gleams the soundbox,
mother pearl in patterns
of ancient art.

Then she spins silk,
kneels thankful to earth
for life as favour.

~*~

Engelse vertaling: Cor en Mieke van Schaik-Verlee

Guqin Wang Fei 王菲古琴

zaterdag 14 februari 2009

~

Aan de schulprand van mijn bruidsjurk lag het niet,
uit mijn schulpje aan de zelfkant kwam ik niet.
Schelpenstranden deden mij momentgebonden
kruipen uit diezelfde schulp,
waarin ik me nu neerleg,
verstokt versteende dromen tel,
het is er één.

In mijn schulp ben ik niet bang,
want zie het zonlicht schittert
alle kleuren door de wanden van kristal.
Denken zij dat ik - zo zichtbaar -
geen verborgen hoekjes vind?
Denken zij dat ik - zo breekbaar -
mijn schulp tot kist bewonen wil?

'Denken zij', denk ik
en laat ze denken,
weet mijn schulp centraal verwarmd,
voel ik nu na al zijn schenken,
dat ik door hem ben verarmd.

Dichter dicht ik in mijn duister,
ik reikte je de sleutel aan,
ik zie je rug en proef je stilte
en ril bij alle standen maan.

Al te lang steeds voor het grijpen,
grijp ik bloedarmoedig in,
ik sluit de luiken,
vorm mijn schulpje om tot oesters paradijs,
nee, je hoeft geen mes te trekken,
breek je in, ben ik op reis.

De kans oneindig maal gegeven,
verkijkt zich nu aan je voorbij,
in mijn paarlemoeren mandje
weet ik mij van wachten vrij,
weet ik mij van god verlaten,
valt geloof aan scherven dood,
weet ik mij zo moe van praten,
wens geen hulp meer in mijn nood.

Duister dichter dicht ik tonen
tot dit woeste wiegelied,
ongevoelig voor het honen,
wie me zoekt, die vindt me niet.

Niemand meer om aan te vragen,
leid me zachtjes bij de hand,
niemand zal me horen klagen,
ik blus mijn eigen helse brand.

Aan de schulprand van mijn bruidsjurk lag het niet,
uit mijn schulpje aan de zelfkant kwam ik niet.
Dichtgeslagen leg ik laagjes om de parel,
hier in mij, één komt zonder kloppen binnen,
dood breekt ongevraagd mij vrij.



Sinéad O'Connor - Troy

dinsdag 10 februari 2009

~

Mijn wereld is gevuld met stil verdriet,
omringd door vele vrienden ben ik nog alleen,
mijn stem klinkt ijl door de stilte heen
en achter hoge muren zingt een man z’n zeemanslied.

Mijn gedachten zijn benauwd en op één punt gericht,
ik vervloek mezelf, die in één enkel uur
mijn leven een heel verkeerde kant op stuur
voor een lieve lach en een verleidelijk gezicht.

Nu ik hier lig, lang wachtend op een wonder,
biddend aan een God, die uitkomst biedt,
zie ik een leven gaan en komen en zonder
hoop vervolg ik een weg met stil verdriet.

目 1968

Nina Simone - If You Knew

zaterdag 7 februari 2009

~

Gloeiende kooltjes op het pad
branden sporen in de berm,
een zomerzucht blaast teder
over de ronde vormen.

Vuurvliegjes zwermen
boven het eeuwig meer,
schrijven namen in het
witgoud van de maan,

Ogen spiegelen
warm oranje,
vingers volgen strepen
in de stille lucht,

strelen zachte zijde
van het doodskleed,
dat met ragfijne lijnen
geluidloos fluistert:

nu nog niet.



woensdag 4 februari 2009

~

243.000 MHz

Mayday, mayday,

this is joint
strike fighter
for cruise missile;

this is joint
strike fighter
for cruise missile,

cruise missile,
come in.
Can you hear me?

Mayday, mayday,
vijand in vizier,
wij gaan over tot plan O,

ik herhaal,
wij gaan over tot plan O,
over. Mayday, mayday,

this is joint
strike fighter
for cruise missile,

smelt u als de wiedeweerga
om tot waterleiding,
ik smelt met u mee.



There's A Chance (Peace Will Come)

maandag 2 februari 2009

~

De vrijbuiter vlijt zijn vlerken
om mijn smachtend vrouwenlijf,
vrijmoedig vieren vlinders
vrijstaat in mijn buik.
'Vrij, vrij, vrij met mij,
ik vrij jou vrij.' verleidt hij mij.

Doch, deez' vrijman geeft zich
nimmer in vrijblijvend minnarij,
loost nageslacht in anoniemen,
weer een streepje op zijn lei,
vrijbrief voor zichzelf verkrachten,
nee, die krijgt hij niet van mij.












La Porte de l'Enfer ~ Musée Rodin