~

O lief, mag ik je lief noemen,
terwijl dat woord zo kort geleden nog
voor een ander op mijn lippen lag?
Vriend, vriendelijke lieflijkheid
laat ons spelen met de wind.
Ga je mee vliegeren?

We knippen en plakken er één
van een zwaan in azuren hemel en één
van een worm die zich door modder boort.
Kleurrijk vliegerpapier schittert
in de zon, knispert in de wind.
We trekken beiden aan een blind getrokken touwtje.

Ruilen?

Onze vliegers paren in flowerpower blauw,
hun staarten ontmoeten en draaien ineen,
zwaartekracht wint van wind.
Twee wegen naar een zelfde doel:
de poort van eeuwig leven.
O lief, dans, zing en speel met mij,
laten we onze vrije kinderen
de ruimte geven.

许

~

Jong stekelbaarsje
hapt verbaasd naar belletjes,
gevangen in ijs.

许

~

Emily Dickinson
* 10 december 1830 Amherst, Massachusetts
† 15 mei 1886 Amherst, Massachusetts

Uit: The Complete Poems of the Belle of Amherst


To wait an Hour - is long,
If Love be just beyond,
To wait Eternity - is short,
If Love reward the end.

~*~

Miles Davis ~ Blue in Green

~

Op de grens van nacht en chaos
vult Pyrrha moeders lege kist
met Hermes’ leugens en bedrog.

Ooit wierp ze me als harde steen
over haar zachtmoedige schouder,
niet eerder keek ze naar me om.

Ze wenkt in liefdevolle droom,
schenkt me de doos en wijst naar
duistere gronden van Tartaros.

Ik draai de kist van goud,
edelstenen fonkelen
in manenlicht van Zeus.

Nu ik de doos laat glijden in de diepte,
klinkt eeuwenoud koraalgezang
uit kelen van honderdarmige reuzen.

In mijn uitgestrekte hand
nestelt zich de vogel van hoop,
schenkt troost, die ik mag delen.

许








Cajita de Musica

~

'Naar bed, naar bed.', lispelt Procrustes
en ik was mijn voeten in vermetelheid.
'Avas, avas', mompelt de pagus
en dompelt zijn lever in vergetelheid.

'Dat zeg je alleen maar om te rijmen.',
schampert een schipper in een bubbelbad bier,
'Mag ik ook iets vragen?' kirt jehovameisje,
'Alles erin? Een gele of rode marinier?'

Schrappen, schrappen!' dondert de deken,
zijn vinger glijdt langs namen op het tableau,
vroeg grijs drink ik mijn lapsang souchong,
zwaai naar een schildpad, lach en denk 'O'.

许

~

Ach ja, het is verlangen
dat zich soms vertalen laat,

daar waar proza flirt met poëzie
op weg naar een smaller pad,

een teder lied op zoek naar
verzachtende omstandigheden.

许

Jacques Brel ~ Ne Me Quitte

~

Het was al lente toen je zei:
'Ik zal je schrijven',

er dwarrelt rozenblad,
dra zal er zomer zijn,

opnieuw zie ik je staan,
je roffel trilt nog na,

je ogen in de spiegel,
stralen liefde,

je kust me vrij,
nog is de Lente niet.

许








Lara Fabian ~ La lettre

~
Zeilend gaan we voor de tocht
en overstag bij windkracht
zacht en acht en minder meer.
Drijvertjes op golven, sterrit
naar eeuwige jachtvelden.

Jachtig jagen jachten over zee, rivier
en meer; groter, sneller, luxer,
oorlog woedt te water, land en lucht
en ook tevreden worden ankers
van eenvoud geworpen en gelicht.

We bereizen de bol van op naar neer,
van links naar rechts en andersom,
opgejaagd vallen velen af.
Een voettocht naar overzees gebied,
wie staat, zie toe dat gij niet valt.

Wie handen heeft,
reik aan en laat niet los,
totdat het tij zich keert.
许

Madredeus - Ao longe o mar

~

Ze liggen in rij
in tombes onder de grote beuk,

'k zoek de verhoute kelk,
maar vind een leeggepikte pinda,

het takje breekt, waarmee ik
blaadjes veeg van letters op een graf.

许










火垂るの墓

~

Fernando António Nogueira Pessoa
* 13 juni 1888 Lissabon
† 30 november 1935 Lissabon

Uit: Alberto Caeiro/De Hoeder van de Kudden
De Arbeiderspers 2003

XXIV

Soms, op dagen van volmaakt en zeer scherp licht,
waarop de dingen zo werkelijk zijn
als ze maar kunnen zijn,
vraag ik mij langzaam af
waarom ik schoonheid toeken
aan de dingen.

Een bloem bijvoorbeeld, heeft die schoonheid?
Is er soms schoonheid in een vrucht?
Nee, ze hebben kleur en vorm
en ze bestaan, meer niet.
Schoonheid is de naam van iets dat niet bestaat
en die ik aan de dingen geef
in ruil voor het genot dat zij mij geven.
Hij betekent niets.
Waarom dan zeg ik van de dingen: ze zijn mooi?

Ja, zelfs mij, die alleen van leven leeft,
bezoeken, onzichtbaar, de leugens der mensen
met betrekking tot de dingen,
met betrekking tot de dingen die eenvoudigweg bestaan.

Hoe moeilijk is het jezelf te zijn
en slechts het zichtbare te zien!

~*~

vertaling van August Willemsen

Posso ter defeitos... met muziek van Alisson Krauss

~

Wonderlijke tocht,
voet in honing gewassen
voor het zoete pad,

nachtvlinder in maanbloemgeur
tast helmhokjes en stamper.

许

馬麗 and 翟孝偉

~

Je vertelt over visdiefjes,
geeft me de oersteen uit de stad
Jeroesjalajim en vraagt zacht
om stil te bidden voor vrede.

Je laatste blik in zomerzon,
geplaagd door haastig stadsverkeer,
geronk en geur van uitlaatgas
langs de openslaande deuren.

Achter glas hapt een oranda naar
lucht tussen omstreden stenen,
ik hoor je denken: ‘Lees me maar,
mijn oude pijn verpakt in poëzie.’

18 maart 2007
许








Ofra Haza - Kaddish

~

En elk weet zich
tenslotte in gelijke positie;

al eeuwenlang komen dwazen
met hun leugens aan de macht,

nog glanst er dauw op rozenblad
na stille wolkenloze nacht.

Delft, 13 december 2007
许

豬

Wat nou dierendag?
Varkens horen handjeklap:
drie cent per kilo.

Spekbekkende mens
met weet van wegkwijnziekte,
hoort de biggenkreet:

'Christelijk oormerk?
Cursus verdoofd castreren?
Koker op mijn kop?

Spermawinstation,
dekbeugels en zeugenlijn,
wetenschapsmagie.

Sus domesticus,
goochelen in groepsverband,
traditiegetrouw

aanslag in het kruis,
het haasje om een haasje,
speenvarkenverzet.'

Staccatissimo,
ik, biggeregistreerde
wens borgen en geltjes pret.

豬