maandag 25 april 2011

~
Geurig kleurrijk voorjaar
in deze europese stad,

ver weg van krijgsgeweld,
en doodgeschoten demonstranten,

Daraa houdt stand, ooit* zal er
in uw land ook werkelijk Lente zijn.














سميح شقير .. يا حيف ..الى درعا

* Hier stond eerder 'dra'.... maar wie had ooit kunnen bedenken dat een land, een volk met al de onschuldige kinderen zolang de hel iedere dag en iedere nacht moet  beleven...

vrijdag 22 april 2011

~
Julius Sekai Chingono
* 1946 in Harare - Zimbabwe
† 02 januari 2011 - Norton


Loneliness

Loneliness –
is coming to an empty bed
attempting to share it
with thoughts
of who you are
of whom you care for
reminding yourself
of her nightmare screams
the fragility
she composes
when you comfort her.
Recalling
the night she sparred
in her dreams
sprained her wrist
missed your cheek
to hit the head board.
Reminisce
when you joined her
in a sleep walk
a night walk
to awaken her.

~*~

maandag 18 april 2011

~
Er klinkt een kinderlied
dat oude beelden kerft
in weggeroofde huid,

stem van opgelegde wet
trilt langs verzwegen komst
van niet erkend verlangen,

het niet gekregene gekocht,
geschrapt uit de registers,
verplicht tot dankbaarheid.

Geheim ligt in de graven,
voorbij de dood staat liefde op,
wiegt zacht het ongeziene kind.

Delft, 18 oktober 2006

la Sagrada Família

The Stolen Child - W.B. Yeats

zondag 10 april 2011

~
Zeg me hoe het kon,
een zieke Alphenaar legaal
eigenaar van dodelijk metaal.

Volgens de wet correct geregeld,
Hermandad gaf deze schutter ieder jaar
de regels en vergunning mee naar huis,
ja, wapens en munitie in een aparte kluis.

O overheid, let op uw zaak,
uw dwaas wapenbeleid
ontbeert de ziekteleer,
biedt de gelegenheid.

Voor die er was, voor die het zag,
voor die in rode plassen lag,
de schrik, de moed, de angst en pijn,
doet meer dan zeer dat dit moest zijn.

Rotterdam, 10 april 2011
Bewerkt 25 februari 2018


dinsdag 5 april 2011

~
Côte d'Ivoire

Zwavelstank van Neerlands gif
golft langs een versgedolven graf,
gevangen in goor zwarte stroom
snijdt doodsangst adem af.

In tuinen van Cocody
wacht in het tentenlabyrint
een ebbenhoutgekleurde vrouw
op aandacht voor haar kind.

Zij ziet paniek in vaders ogen,
die groot boven een witte kap,
weten van de smeergeldsmurrie
en westers ziek nalatenschap.

De zure geur van walgend braken
mengt zich met die van dode vis,
het giftig water lekt en dreigt
komende oogst van droefenis.

Wie danst met wie de toxicana?
Hier lijkt zonder een centje pijn
een regiment kolonialen
onwijs destructief te zijn.

Open die verstopte oren
opdat zij L'Abidjanaise* horen:

[Salut ô terre d'espérance;
Pays de l'hospitalité.
Tes légions remplies de vaillance
Ont relevé ta dignité.
Tes fils chère Côte d'Ivoire
Fiers artisans de ta grandeur,
Tous rasemblés et pour ta gloire
Te bâ­tiront dans le bonheur.

Fiers Ivoiriens, le pays nous appelle.
Si nous avons dans la paix ramené la liberté,
Notre devoir sera d'être un modèle
De l'espérance promise à l'humanité,
En forgeant, unie dans la foi nouvelle,
La patrie de la vraie fraternité.]
* Volkslied van Côte d'Ivoire

Delft, 24 september 2006
Bewerkt Rotterdam, 5 april 2011













Collectif Zouglou - Liberez mon pays