Blijstaat

~
Luís Vaz de Camões

* c. 1525 in Lisboa, Coimbra of Alenquer
† 10 juni 1580 in Lisboa

Uit: Camões ~ Obras Completas


Oh! como se me alonga, de ano em ano,
a peregrinação cansada minha!
Como se encurta, e como ao fim caminha
este meu breve e vão discurso humano!

Vai-se gastando a idade e cresce o dano;
perde-se-me um remédio, que inda tinha;
se por experiência se adivinha,
qualquer grande esperança é grande engano.

Corro após este bem que não se alcança;
no meio do caminho me falece,
mil vezes caio, e perco a confiança.

Quando ele foge, eu tardo; e, na tardança,
se os olhos ergo a ver se inda parece,
da vista se me perde e da esperança.

~*~

Oh how long, year after year,
my weary journey has kept on going!
How short a space until my brief
and useless human rambling ends!

Time wastes away and my ruin increases;
a remedy I used to have is gone.
If we can judge from past experience,
every large hope is a grand illusion.

I chase some good that can’t be had:
when halfway there, I’ve lost the trail;
falling a thousand times, I despair.

It flees, I lag; and if, in my lagging,
I look up to see if it’s still there,
it’s lost from sight and lost from hope.

Translation: Richard Zenith 2006

~*~

O! Hoe lang duurt nu al van jaar tot jaar
Deze zo moede pelgrimage mijn!
Hoe kort nog en hoe eindig is dit zijn
Dat even zinloos voor mij is als zwaar!

Hoe minder tijd, hoe meer leed ik ervaar;
Verloren is mijn laatste medicijn;
Het leven leerde mij slechts één refrein:
Elke schone belofte is onwaar.

Er is dit goed waar ik vergeefs op hoop,
Dat midden op mijn weg vervlogen schijnt;
Ik struikel, val, en ik verlies de moed.

Wanneer het vlucht en het mij talmen doet
en ik dan opzie of het nog verschijnt,
Verdwijnt het uit mijn oog, en uit mijn hoop.

Vertaling: August Willemsen

~*~