woensdag 21 oktober 2009

~

Ik staar aan de oever
in woelig water
en het wordt later,
de dag wordt schemer,
de avond nacht
en ik, ik wacht.

Ik wacht en word
het wachten moe,
want wat ik doe
en wat ik laat,
het leven gaat als
stroom aan me voorbij.

Aan verre einder dans je
door geheime poort,
je breekt mijn woord,
de nacht wordt gloren,
de ochtend dag
en ik, ik snak en zeg

na wikkend wegen:
'Ik ken je niet’
en het wordt later,
bij troebel water
vind ik een kluitje
in het riet.












Cohen ~ Waiting for the miracle

Geen opmerkingen:

Een reactie posten