dinsdag 10 februari 2009

~

Mijn wereld is gevuld met stil verdriet,
omringd door vele vrienden ben ik nog alleen,
mijn stem klinkt ijl door de stilte heen
en achter hoge muren zingt een man z’n zeemanslied.

Mijn gedachten zijn benauwd en op één punt gericht,
ik vervloek mezelf, die in één enkel uur
mijn leven een heel verkeerde kant op stuur
voor een lieve lach en een verleidelijk gezicht.

Nu ik hier lig, lang wachtend op een wonder,
biddend aan een God, die uitkomst biedt,
zie ik een leven gaan en komen en zonder
hoop vervolg ik een weg met stil verdriet.

目 1968

Nina Simone - If You Knew

Geen opmerkingen:

Een reactie posten