Vandaag was wisselvallig,
tussen buien door
klonken kinderstemmen
vrolijk in de vroege herfst,
ik vond tussen stof van jaren
uiteinden van Gordiaanse knoop,
nog zing ik niet, doch stamel
kakelklanken rond je naam.
Je taal dicteert me dichter,
telkens dichter naar de kern,
ik stap uit en kies station.
Op mijn galerij vind ik een meisje
met zachte zwarte haardos
en roze strandbal in de zon,
naast haar een kleine jongen,
'Pas op, het regent.' grapt hij blij
zijn open paraplu is droog,
Meisje kijkt met kinderspiegels,
zegt verlegen: 'Wat bent u mooi.'
'U ruikt lekker.' lacht de kleine man,
mijn blozend hart dartelt in dans,
zalig zijn die zachte zinnen,
ik voel je lachen in mij.
Delft, 4 oktober 2006
许
Geen opmerkingen:
Een reactie posten