dinsdag 30 juni 2009

~

Bruid van Hiawatha

Je steekt een veertje in mijn
haar en noemt me Minnehaha,
je streelt zo teder langs
een rimpel op mijn wang.

‘Dit is je slaaplijn,’
zeg je zacht,
‘droomt zeker
meestal op je linkerzij?’

En met twee handen
neem je mijn gezicht
en brengt je lippen
dichterbij de mijne.

Er golft een warme stroom
tot in mijn onderbuik,
vloeit langs mijn benen
naar mijn tenen en terug.

Ik voel de druk en geef me vol
verlangen over aan de hardheid,
die zo zacht de binnenkanten
van mijn dijen wijken doet.

Je kijkt tot op de bodem
van mijn zijn en lacht,
ik ken je door en door,
ik heb je zelf bedacht.



Geen opmerkingen:

Een reactie posten