zaterdag 21 mei 2011

~
Vleugellam

Bui breekt los in verticale stralen,
zuur drupt langs levenslotlijn
in een uitgestrekte hand.

Hoek zakt richting opgetrokken schouder,
traan rolt mee, sist zilt en dampend
in een bijna niet te blussen brand.

Krijs resoneert na een gewapend treffen,
voet zoekt steun, vindt troosteloze ruimte
in een naamloos niemandsland.

Windstil, monddood in verse graven,
zegt het voort verslagenen van hart,
verzalfden rukken verbond uit het verband,

geef het naam, het wil niet heten.












Geen opmerkingen:

Een reactie posten