Wind jaagt door de nacht,
draagt me naar zuid,
waar de moederstad wacht
tussen Tafelberg en baai.
In die uur van sware stryd,
is die moed my in skoene gesink
om verdrukte hart te red en te verlos,
om wat kreupel is bymekaar te maak.
Die welvaart het my afgestomp,
Liefde laat nie met sy spot nie,
ek heb die pad vir die koms oopgehou,
so moeilik om nie te kla en te kerm.
De woorden staan, kijken me aan,
vormen goudgeel savannegras,
een strandhert springt voorbij
als ik land in Sipaliwini.
Mi wani singi piauw piauw,
sakasaka go mek mi law,
waka nanga mi, mi lobi,
makandra wi mu opo ay.
Taki tumusi, yere mi krey,
mi e siki in disi dungr’oso,
so weri fu ala den abani tori,
opo oso fu tru, ay, teygo.
Delft, 10 januari 2007
许
Geen opmerkingen:
Een reactie posten