zaterdag 10 januari 2009

~

O ja er is hier leven in de huizen,
groen groeit door ramen naar de goot,
slingert door gaten van granaat en bommen,
omarmt geblakerd hout van het gehavend
dak dat ooit beschutting bood.

In kelders kleeft de geur van angst
aan de met rag beklede wanden,
weerklinkt versteend het snikken
van een kind dat vraagt waarom
grootmoeder niet op wil staan,

dat vader zoekt en terugvindt
tussen duizend witte kruizen;
de doden krijgen dag na dag
opnieuw een naam zonder de lach
op het eens zo levendig gezicht.

O Vukovar ik hoor je kinderen fluisteren
dat aan de overkant van de rivier
Chetniks dromen van een grote staat,
zij leggen bloemen, dragen stenen,
in ogen lees ik: Nikada više rat.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten