Blijstaat

vrijdag 26 maart 2010

~

Het zwart der zwanen spiegelt mij mijn rouw,
zij glijden over grijsgroen niet te grijpen wondervocht,
de rode snavels brengen beelden
van ons intiemste samenzijn.

Ik zie de witte veren bij het openen
der krachtige zwarte vleugels,
waarop ik mee wil naar het ongerepte,
terug naar ongeschonden zijn.

Geketend lijk ik aan mijn eigen klaagzang,
verbeten bijt ik mijn zachtheid stuk
tot bloedens toe; zucht jij van gener zijde in mijn oren?
Streel jij mijn van ontbering strak gespannen rug?

O Erik, je bent echt gestorven, je vaste hand
ligt los in Kathmandu; de waarheid komt vertraagd
met wreed geweld, de stilte die zal blijven,
krijst kraters in mijn eenzaam hart.

Kom terug, o kom terug, laat mij hier niet alleen!
Het 'rust zacht' komt moeizaam naar mijn lippen,
maar vloeit tenslotte hier in letters op papier:
Rust in vrede lieve vriend, die in de geest

nog rondzweeft om mij heen, o ornitomanti,
en als je kijkt, dan wens ik dat je vrede ziet op aard,
dank voor het drogen van mijn tranen,
dank voor je warmte, lach en les,

'Le petit prince' voor eeuwig in de armen van Kumari.

许

IM Erik Bender * 26 maart 1941 Rotterdam
† 28 september 1992 Nepal ~ Kathmandu

喜多郎 ~ Silk Road

2 opmerkingen:

Anoniem1 oktober 2008 om 10:58
Hallo,

Wat heb je hier prachtig je gevoel
beschreven, hele mooie beelden,
waar bij mij nog extra
uitspringt 'je vaste hand
ligt los in Kathmandu'.

Lieve groet,

Tsila,
BeantwoordenVerwijderen
Reacties
Josée van Oers15 oktober 2008 om 23:36
Altijd blij met reacties, die toch zeer spaarzaam blijven. Het lijkt erop dat we allemaal tijd besteden aan plaatsen en minder aan reageren. Ik ben ook veelvuldig een 'stille kijker'.

Je reactie raakt me. Erik overleed door een vliegtuigongeluk en zijn hand lag letterlijk los... het blijft moeilijk voor me om het te aanvaarden. Dank je, lieve Tsila, hoop dat je het goed maakt.

Warme groet,
BeantwoordenVerwijderen
Reacties

Reactie toevoegen

Gracias a la Vida

Gracias a la Vida que me ha dado tanto. Me dio dos luceros que cuando los abro, perfecto distingo lo negro del blanco, y en el alto cielo su fondo estrellado, y en las multitudes el hombre que yo amo.

Gracias a la Vida que me ha dado tanto, me ha dado el oído que en todo su ancho, graba noche y día grillos y canarios, martillos, turbinas, ladridos, chubascos, y la voz tan tierna de mi bien amado.

Gracias a la Vida que me ha dado tanto, me ha dado el sonido y el abecedario. Con él las palabras que pienso y declaro: Madre, amigo, hermano, y luz alumbrando, la ruta del alma del que estoy amando.

Gracias a la Vida que me ha dado tanto, me ha dado la marcha de mis pies cansados. Con ellos anduve ciudades y charcos, playas y desiertos, montañas y llanos, y la casa tuya, tu calle y tu patio.

Gracias a la Vida que me ha dado tanto, me dio el corazón que agita su marco. Cuando miro el fruto del cerebro humano, cuando miro el bueno tan lejos del malo, cuando miro el fondo de tus ojos claros.

Gracias a la Vida que me ha dado tanto, me ha dado la risa y me ha dado el llanto. Así yo distingo dicha de quebranto, los dos materiales que forman mi canto, y el canto de ustedes que es el mismo canto, y el canto de todos que es mi propio canto.

Violeta del Carmen Parra Sandoval (1917 - 1967)

~*~

Eén van de troostrijkste liederen die ik ken gezongen door Mercedes Sosa † 4 oktober 2009 in Buenos Aires, Argentinië Gracias a la Vida

Je t'aime

D'accord, il existait d'autres façons de se quitter, quelques éclats de verre auraient peut-être pu nous aider, dans ce silence amer, j'ai décidé de pardonner, les erreurs qu'on peut faire à trop s'aimer,

d'accord la petite fille en moi souvent te réclamait, presque comme une mère, tu me bordais, me protégeais, je t'ai volé ce sang qu'on aurait pas dû partager, à bout de mots, de rêves je vais crier,

je t'aime, je t'aime comme un fou, comme un soldat comme une star de cinéma, je t'aime, je t'aime, comme un loup, comme un roi,comme un homme, que je ne suis pas, tu vois, je t'aime comme ça,

d'accord, je t'ai confié tous mes sourires, tous mes secrets, même ceux, dont seul un frère est le gardien inavoué, dans cette maison de pierre, satan nous regardait danser, j'ai tant voulu la guerre de corps qui se faisaient la paix,

je t'aime, je t'aime, comme un fou, comme un soldat, comme une star de cinéma, je t'aime, je t'aime, comme un loup, comme un roi, comme un homme, que je ne suis pas, tu vois, je t'aime comme ça.

~*~

Lara Fabian heeft me met de vertolking van dit lied meerdere malen tot tranen toe beroerd. Heerlijke stem, mooie vrouw en prachtig samenspel met haar publiek.

Famous blue raincoat

It's four in the morning, the end of december, I'm writing you now just to see if you're better, New York is cold, but I like where I'm living, there's music on Clinton street all through the evening.

I hear that you're building your little house deep in the desert, You're living for nothing now, I hope you're keeping some kind of record.

Yes, and Jane came by with a lock of your hair, she said that you gave it to her, that night that you planned to go clear. Did you ever go clear?

Ah, the last time we saw you you looked so much older, your famous blue raincoat was torn at the shoulder, You'd been to the station to meet every train and you came home
without Lili Marlene,

And you treated my woman to a flake of your life and when she came back, she was nobody's wife. Well I see you there
with the rose in your teeth, one more thin gypsy thief, well I see Janes awake, She sends her regards.

And what can I tell you my brother, my killer, what can

I possibly say? I guess that I miss you, I guess I forgive you, I'm glad you stood in my way.

If you ever come by here, for Jane or for me, well your enemy is sleeping and his woman is free. Yes, and thanks
for the trouble you took from her eyes, I thought it was there for good so I never tried.

And Jane came by with a lock of your hair, she said that you gave it to her, that night that you planned to go clear,

sincerely, l. cohen

* 21 september 1934 Westmount, Montreal

† 7 november 2016

Los Angeles, California

~*~

Kaddish

For salvation, kaddish,
For redemption, kaddish,
For forgiveness, kaddish,
For health, kaddish,
For all the wars victims, kaddish, for all the holocaust victims, kaddish

-m'yiten shama'i keri'oh
Hamah gurah v'hamaym ka li retoh, ha samovim rachu'ah, Hamah hareh 'al kah teru'ah-
Why do I cry at night?
Why do I feel so bad?
Something holds me tight
It's something in the air.

I have a prayer, a prayer,
A prayer from my heart
Night after night after daylight,
Memories of home...

Ba ha yakhon uv ya mekhon - kaddish, al yisrael tal mi de hone - kaddish, al na homo
al shezovo - kaddish, al rafuho uge'ulo - kaddish, al saliho wa chaporo - kaddish, al hasolo al hasolo - kaddish, al nahomo - kaddish, al rafuho - kaddish,
al saliho - kaddish, wa chaporo al hasolo al hasolo - kaddish
Oh kaddish de rabanon,
Oh kaddish da amiran
Bo'olamo divoro - kaddish
Huyit gadal weyit kadash - kaddish, al nahomo al shezovo - kaddish, al rafuho uge'ulo - kaddish
Ba hayekhon uv ya'mekhon - kaddish, al yisrael tal mi dehon - kaddish, al shalomo - kaddish, min shamayo - kaddish, ye helano - kaddish, wa chaporo - kaddish,
al hasolo - kaddish

עפרה חזה * 1957 ~ † 2000

~*~

Georgia

Georgia, O Georgia, the whole day through, just this old sweet song keeps Georgia on my mind,

I said Georgia, O Georgia, and the song the song of you comes as sweet and clear as moonlight through the pines,

Other arms reach out to me, other eyes smile tenderly, still in peaceful dreams I see the road leads back to you,

Georgia now, I am calling my Georgia, no no no peace I find, you see just an old sweet song keeps Georgia on my mind.

I said just an old sweet song, keeps Georgia on my mind.

~*~
En dan de uitvoering van
Ray Charles

* 23 september 1930,

Albany Georgia

† 10 juni 2004,

Beverly Hills California

In het begin van de jaren zestig was dit één van de eerste singletjes die ik bezat :)

~*~

vrijdag 26 maart 2010

2 opmerkingen:

Labels

Gracias a la Vida

배용준 and 최지우

Je t'aime

John Lennon Yoko Ono

Famous blue raincoat

Kaddish

Roma

Georgia

Blogarchief

De verwoeste stad van Ossip Zadkine

Een tweede blog

Melnitsa Animation Studio

1952