Het kussen – onbeslapen -
draagt de zachte zwanenveer
zorgvuldig weggeborgen
in een doorzichtige droom.
Lucide loutering,
het strelen van linnen,
zoete zomerzoenen,
in een verzonnen zijn.
Achter mat vensterglas
krijst de pica pica
in zwart-wit verenkleed:
‘Ge snakt, ge snakt, ge snakt.’
De naden losgetornd,
zachthandig regisseur
tast linkervleugelschacht,
en flirt met eigen woord.
许
Geen opmerkingen:
Een reactie posten