zondag 6 juli 2008

~

Voor Gerrit en Clémence

En omdat jij niet rekenen kunt,
stuur je blauwe enveloppen
en laat de hoogbejaarden staren
naar formulieren met een T.

Heb je daarbij in gedachten
dat er wel kinderen zullen zijn,
die, als moe het niet meer weet,
zich verdiepen in jouw koud papier?

Die, als vader valt,
de kracht niet hebben
om verhaal te halen over hoe
zijn dood bespoedigd werd.

En pas als moeder sterft,
ontdekken bureaucraten,
dat haar kinderen
allang gestorven zijn.

Clémence draagt Gerrit's koffer
en noemt het haar Valys,
zij dineren uit gratis borden,
de staatskas lijdt verlies...



november 2004

Geen opmerkingen:

Een reactie posten