woensdag 18 juni 2008

~

Ik zou kunnen dichten
van liefde en lichten
maar de tijd gaat zo snel
in het leven
‘t is zo voorbij

Ik zing van ‘t geluk
maar ‘t is bitter en teer
‘t wachten duurt lang
op een wonder
ja dat wonder

Een paradijs uit een vroegere tijd
de wereld is klein en de hemel zo wijd
en dat blijft zo ja ja ja
en dat blijft zo woh woh yeah

Ik wacht op genade
maar wie schenkt dit mij
‘n schip aan de kade
van ‘n oneindige zee
‘t voert me mee woh woh yeah
over zee o no no

Ik kom in een rijk
de mensen zijn er zo goed
ik voel me er eenzaam en verlaten
wie neemt mij mee

Een mens op deze wereld
voelt zich dan nergens thuis
hij wil uit de sleur
naar ‘t lokkend geruis
van die zee o ja ja
d’ oneindige zee mmmmmmm

d'oneindige zee
 目 1967








Disputa del Santissimo Sacramento ~ Raffaello Sanzio
1510-1511 ~ Stanza della Segnatura ~ Roma

Geen opmerkingen:

Een reactie posten