zondag 8 juni 2008

~

Ze is gekleed op zacht en warm,
rilt in de kille lentenacht,
hij draagt haar jas over zijn arm,
staat op het perron en lacht.

Er danst een vonkenregen,
hier heeft ze jaren naar verlangd,
ze kijkt verliefd en wat verlegen,
als hij de jas om haar schouders hangt.

Nog net een glimp van zoete streling,
hoe hij vertederd zijn ogen sluit,
bewust van onschuld en bedeling
loop ik de volle stationshal uit.

Wat had ik graag mijn jas vergeten
als jij mij welkom had geheten.

Delft, 4 mei 2007

Geen opmerkingen:

Een reactie posten