... ik was dertien ...
Hoe zou het zijn op besneeuwde wegen,
genietend van sterrenlucht en -pracht,
waarom ga ik toch niet, niemand houdt me tegen,
of toch wel ? Ja, het is de nacht.
Soms maakt ze beklemmend, angstig en wreed,
dat ik terugschrik voor haar zwart profiel,
maar vanavond is ze mooi en maakt dat ik vergeet,
toch weet ik: de nacht is hard, ze heeft geen ziel.
Het is of ik loop in het paradijs,
alles is koud, maar ik voel het heel zacht,
de sneeuw, de kou, de wind en het ijs,
als het altijd zo was, hield ik van de nacht.
目 1965
Motherless Child
Geen opmerkingen:
Een reactie posten